เข้าสองคูหา กามันสองเบอร์

          ขึ้นหัวเรื่องให้มันกวนๆเล่นๆนะครับ   คือเมื่อวานนี้ได้ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งผู้ว่าฯกทม และเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ในวันเลือกตั้งวันเดียวกันแต่ได้มีโอกาสเข้าไปในคูหาเลือกตั้งถึงสองคูหาสองหน่วยเลือกตั้งเลยทีเดียว    ไม่ได้ขายเสียงหรือปลอมตัวอะไรหรอกครับ แค่ตอนเข้าไปหน่วยแรกนี่เข้าไปใช้สิทธิ์ของตัวเอง แต่ไอ้หน่วยที่สองนี่เข้าไปช่วยชาวบ้านเขาใช้สิทธิ์

 

                   เอ๊ะ!ชักยังไง ยิ่งเล่ายิ่งเฉียด….  เฉลยก็ได้ แหะๆ คือบังเอิญว่าได้ไปมีโอกาสพาน้องตาบอดคนหนึ่งเขาไปใช้สิทธิ์นั่นเอง ทีนี้ผมก็นึกว่าเขาจะมีเจ้าหน้าที่จัดการ คิดว่าเราแค่พาไปส่งแถวหน้าหน่วยก็คงเสร็จพิธี ที่ไหนได้ ต้องจูงกันเข้าไปเบียดเสียดในคูหา น้องเขาเอามือคลำๆแถบอักษรเบรลล์ที่ทำไว้สวมทับบัตรปกติทั่วไป พอคลำเจอหมายเลขที่ต้องการแล้วผมก็ต้องช่วยประคองเอามือกา เพราะขืนปล่อยให้กาเอง คงไม่แคล้วเป็นบัตรเสียแน่นอน

               ยิ่งได้ไปคลุกคลีกับน้องตาบอดเหล่านี้ ก็ยิ่งทึ่งในความมีชีวิตชีวาของพวกเขา จริงๆตอนเช้าผมก็ได้ช่วยน้องคนหนึ่งทำปกรายงาน ซึ่งก็ต้องใช้คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คของน้อง ดูๆแล้วคล่องซะยิ่งกว่าผมอีก ลงโปรแกรมอะไรเองอย่างคล่องแคล่ว ไอ้ผมนี่มีประโยชน์แค่ช่วยจัดหน้าแค่นั้นเอง ซึ่งก็โชคดีที่น้องเขามองไม่เห็น ขืนตาดีคงรู้สึกว่าไอ้พี่คนนี้นี่มันฝีมือจัดหน้าสุดยอดดดเจงๆ(บังเอิญไอ้ผมมันประเภทสมองซีกซ้าย เรื่องประดิดประดอยสุนทรีย์นี่ไม่ค่อยจะได้เรื่องได้ราวเท่าไร)

               กลับมาที่น้องคนที่ผมจูงไปเลือกตั้ง เขาเล่าว่าเขาไปทุกครั้ง ซึ่งมีหลักฐานยืนยัน เพราะเจ้าหน้าที่ประจำหน่วยเห็นหน้าปุ๊ปก็ทักทายเลยทันที  ก็แปลกใจว่าทำไมหนนี้เปอร์เซ็นต์ผู้ไปใช้สิทธิ์มันน้อยลงได้ ก็ขนาดน้องตาบอดยังดั้นด้นไปใช้สิทธิ์ของตัวเองเลย ไอ้พวกคนตาดีๆนี่คงจะขี้เกียจมาก ท่าเทียบกับความสะดวกสบายในการไปใช้สิทธิ์ระหว่างคนตาดีกับคนตาบอด คนตาบอดลำบากกว่ามากมาย ไหนจะต้องอาศัยคนพาไป ไหนจะต้องคอยฟังข่าวสารว่าเบอร์ไหนเป็นใคร เลือกตั้งเมื่อไร บางครั้งคนตาดีๆยังไม่ค่อยจะรู้เลยครับว่ามีใครให้เลือกแล้วต้องไปเลือกวันไหนกัน   สงสัยต้องลองให้คนที่ไม่ได้ไปใช้สิทธิ์กลายเป็นคนตาบอด  เผื่อเปอร์เซ็นต์การเลือกตั้งจะได้กระเตื้องขึ้นมาบ้าง 

 

           บางทีอะไรที่มันได้มาง่ายๆ เช่นสิทธิ์ในการเลือกตั้งหรือเกิดมาโชคดีครบสามสิบสอง มันก็ทำให้คนบางคนละเลยคุณค่าของสิ่งที่ดูเหมือนว่าได้มาง่ายๆเหล่านี้ไป ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีอะไรที่พวกเราได้กันมาง่ายๆหรอกครับ แค่อวิชชามันบังตา ทำให้ไปมัวเมาอย่างอื่นจนลืมมองของมีค่าที่กว่าจะสะสมบุญบารมีกันมาได้ ก็เลือดตาแทบกระเด็น อย่างว่าแหละครับ เกิดมาแบบหลงๆ อยู่กันแบบหลงๆ แล้วก็ตายกันไปแบบหลงๆ ตัวใครตัวมันนะครับพี่น้องเอ๊ย

           สุดท้ายนี้ ก็ขอแสดงความยินดีกับท่าน ผู้ว่าฯกทม คนใหม่ด้วยเด้อ

 

 

 

Posted via web from gof’s posterous