ชีวิตช่วงๆ

  เปล่านะครับ ไม่ได้จะอยากมีส่วนร่วมกับครอบครัวแพนด้าเมืองไทย ที่ตอนนี้กำลังเห่อสมาชิกใหม่กันยกใหญ่  แค่ช่วงนี้รู้สึกว่าชีวิตจะเข้าสู่โหมด wait and see ก็เท่านั้นเอง
 
   คนส่วนใหญ่ก็ล้วนแต่ต้องการให้ชีวิตของตัวเองอยู่ในภาวะโลดแล่นอยู่ตลอด เพราะมันทำให้เรามีชีวิตชีวาดี ตอนไหนที่ช่วงชีวิตต้องเข้าสู่ภาวะอย่างที่ผมได้กล่าวไว้ ก็อาจจะต้องใช้สติมากเป็นพิเศษสักหน่อย ที่จะประคับประคองให้ผ่านช่วงเวลาที่ว่านั้นไปได้
 
 
   อย่างเวลาที่ได้เดินทางท่องเที่ยว แม้ว่าฟังดูก็รู้สึกสนุกสนานตั้งแต่เริ่มคิดแล้ว แต่ในระหว่างทางทุกๆคนก็ต้องมีช่วงชีวิตที่ต้อง wait and see กันทั้งนั้น หรือใครจะเถียงว่าอยากไปไหนปุ๊ปก็ถึงที่หมายปั๊ปได้ดังใจเลยล่ะ  อย่างน้อยๆ ก็ต้องเริ่มจากนับวันรอที่จะถึงวันเดินทาง พอถึงวันแล้วนัดรถมารับก็ต้องรอ   ไปถึงสถานีรถ เรือ หรือเครื่องบินก็ตาม ก็ยังต้องนั่งแกร่วรอกันสักพัก กว่าที่จะได้เวลาขึ้นเครื่อง แถมตอนที่ขึ้นไปอยู่บนยานพาหนะนั้นๆแล้ว สุดท้ายก็ต้องรอจนกว่าจะถึงที่หมายอยู่ดี
 
   ไม่ต้องให้บรรยายถึงขณะที่กำลังท่องเที่ยวกันอยู่นะครับ ว่าเราก็จะมีช่วงเวลาอย่างที่กล่าวมานั้นกันเป็นช่วงๆ 
 
   ก็เอาเป็นว่า ถ้าเราได้ทำทุกวิถีทางที่จะทำให้มั่นใจได้ว่า ณ.เวลานี้ สิ่งที่เราต้องยอมรับก็คือการรอคอย ก็จงยอมรับมันอย่างสบายใจก็แล้วกันนะครับ เพราะในที่สุดแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างก็หนีไม่พ้นกฎแห่งการเปลี่ยนแปลงไปได้อยู่ดี
 
      บางทีการเดินทางกับการรอคอย ก็แทบจะเป็นเรื่องเดียวกันเลยนะ
 
      ผมว่าของผมอย่างนั้น แล้วคุณล่ะ

Posted via email from gof’s posterous