“นางฟ้านิรนาม”

   ได้มีโอกาสไปชมละครการกุศลเรื่อง”นางฟ้านิรนาม” ซึ่งจัดโดยภาควิชาการละคร คณะอักษรศาสตร์จุฬาฯ

   
   เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเภสัชกรหญิงหัวใจแกร่งของเมืองไทย ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์ ซึ่งชื่อเสียงของท่านดูจะเป็นที่รู้จักในระดับโลกมากกว่าในระดับประเทศ ที่น้อยคนนักในเมืองไทยจะรู้จัก รวมทั้งตัวผมด้วย

      อาจจะต้องรอให้มีการมอบรางวัลโนเบลให้กับท่านเสียก่อนกระมัง สื่อต่างๆในไทยจึงจะ “เล่น” ข่าว

    แม้ว่าท่านจะไม่ได้จบแพทย์มาโดยตรง แต่ความเป็นคุณหมอในตัวท่านกลับมีมากกว่าแพทย์ปริญญาหลายๆคน ผมจึงขออนุญาตเรียกท่านว่าคุณหมอก็แล้วกัน

     คุณหมอกฤษณา ได้ทุ่มเทแรงใจแรงกายทั้งชีวิต ในการคิดค้นสูตรยาต้านโรคเอดส์จนประสบผลสำเร็จในเมืองไทย ซึ่งผมเองก็สงสัยว่าด้วยคุณูปการขนาดนี้ ทำไมคนไทยกลับรู้จักท่านน้อยมาก

    แต่เมื่อได้ชมละครแล้วก็พอจะเข้าใจขึ้นมาบ้างว่า ความทุ่มเทของคุณหมอนั้นแรกเริ่มเดิมที ได้สวนทางกับนโยบายของบรรดาผู้มีอำนาจ เนื่องจากมีความพยายามที่จะให้เมืองไทยเรานี้ คอยแต่จะซื้อยาต้านโรคเอดส์ในราคาอันสูงลิบจากบริษัทยาข้ามชาติ

     ผมจะไม่ขอลงในรายละเอียดเรื่องสิทธิบัตรยา เพราะตัวผมเองก็ไม่ค่อยจะมีความรู้ในเรื่องนี้มากมายนัก แต่ที่อยากจะพูดถึงก็คือเรื่องผลประโยชน์ที่ขัดกันโดยไม่คำนึงถึงชีวิตผู้คนนั้น มันช่างเป็นเรื่องที่พบเห็นได้มากขึ้นในโลกทุกวันนี้

   
  บางที “เชื้อโรค” นั้นอาจจะไม่ได้มีความน่ากลัวไปกว่า”เชื้อโลภ” ในใจของคนเรา เพราะอย่างมากเจ้าเชื้อโรคนั้นเราก็สามารถใช้สติปัญญาทางวิทยาศาสตร์ ต่อกรกับมันแบบผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะพอสูสีได้บ้าง

    แต่ “เชื้อโลภ” ที่ทุกวันนนี้มันได้แพร่ระบาดไปสู่ประชากรมนุษย์กว่า 99.99 % ทั่วโลกแล้วนั้น ดูเหมือนจะมีคนเพียงส่วนน้อย ที่ได้ทุ่มเททำงานเพื่อต่อต้านระงับยับยั้งมัน

    เราไม่จำเป็นต้องใช้กล้องจุลทรรศน์กำลังสูงมาส่องหา แค่หลักฐานจากข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์หรือจากสื่อต่างๆ ก็น่าจะทำให้เรามั่นใจได้ว่า มันได้ระบาดกัดกินลึกจนสามารถกล่าวได้ว่า ใครที่ไม่ได้ติดเจ้าเชื้อโลภตัวนี้ ต้องเป็นมนุษย์พันธุ์แกร่งประเภทที่หาได้ยากถึงยากที่สุดในโลกเลยทีเดียว

     จากในละครนั้นจะเห็นได้ว่า ศัตรูที่เป็นรูปธรรมของคุณหมอก็คือเจ้าเชื้อไวรัสเอดส์ แต่นั่นยังไม่ใช่ศัตรูตัวพ่อพันธุ์แท้ เพราะสิ่งที่ทำให้คุณหมอต้องยุ่งยากลำบากต่างๆนาๆนั้น กลับเป็นเจ้าเชื้อโลภที่ฝังอยู่ในใจของคนที่ภายนอกดูแข็งแรงดีมีอำนาจวาสนา แต่ในใจนั้นได้หมดสภาพความเป็นมนุษย์ไปนานแล้วต่างหาก

     หวังว่าเรื่องราวของคุณหมอจะได้รับการเผยแพร่มากยิ่งๆขึ้น เพราะก็ด้วยเรื่องราวแบบนี้นี่เอง ที่ผมเชื่อว่าจะเป็นตัวยาชั้นดีเยี่ยม ที่จะใช้ต่อสู้กับเจ้าเชื้อโลภสำหรับบางคนที่ยังพอมีความหวัง ว่ามันยังไม่ได้กัดกินทำลายหัวใจของเขาผู้นั้นไปสักเท่าไร

   
 สนใจเรื่องราวของคุณหมอ ติดตามอ่านได้ที่ www.krisana.org  นะครับ

Posted via email from gof’s posterous